జీవితం చాలా విలువైనది

               ఉదయాన్నే తెలిసిన వార్త మనసుని పిండేసింది.చదువుల వత్తిడి తట్టుకోలేక ఒక చిన్నారి  బలవంతంగా ప్రాణం తీసుకుంది.మా నైబర్స్ కి క్లోజ్ ఫ్రెండ్ కూతురు.ఎంత అందంగా ఉంటుందో లతా.దాన్ని అలా చూసి తట్టుకోలేక పోయాను అన్నారావిడ. ఎప్పుడూ ఆ అమ్మాయిని చూడకపోయినా నాకే  చాలా బాధ వేసింది ఏ తల్లి శోకమైనా ఒకటే కదా.

                     పద్దెనిమిదేళ్ళ అమ్మాయి. ప్రాణం తీసుకోడానికి అంత ధైర్యం ఎలా వచ్చిందో. చిన్న దెబ్బ తగిలితే విలవిలలాడి పోతాం. అలాంటిది చనిపోవాలంటే ఎంత ధైర్యం కావాలి. పాపం ఎంత క్షోభ అనుభవిస్తే ఆ నిర్ణయం తీసుకుందో 

                   చదువు,సంపాదన,జీవితం లో సెటిల్ కావడం అన్నీ ముఖ్యమే కాదనను కానీ జీవితం ఇంకా ముఖ్యం కదా. చదువే జీవితమా, సంపాదనే కొలబద్దా.ఇది నాకు ఎప్పుడూ ప్రశ్నే,మొదటి రెండు, మూడేళ్ళు ఏమి హాయిగా గడుపుతారో పిల్లలు.నర్సరీ,నుండి మొదలైన పరుగు పందెం ఎప్పుడు ఆగుతుందో తెలియదు.దీనికి పేరెంట్స్ ఎంత వరకూ కారణమో తెలియదు.పిల్లల మీద ఆశలు పెట్టుకోడం తప్పు కాదేమో కానీ,రాంక్ రాలేదని తిట్టడం, ఇంటికి ఎవరొచ్చినా చదవడం లేదని చెప్పడం,వాడు చూడు ఎలా చదువుతాడో అని కంపేర్ చెయ్యడం మాత్రం ఖచ్చితంగా తప్పే.అందుకే ఏ పిల్లలు కన్పించినా నేను రాంకుల గురించి ఎప్పుడూ అడగను.

                       మా అబ్బాయి చదువు విషయంలో నాకు చాలా సంతృప్తి ఉంది.నర్సరీ,ఎల్కేజీ నేను ఇంట్లోనే చెప్పుకున్నాను.ఫస్ట్ క్లాస్ నుండి h .p .s లో చదివాడు.స్కూల్ 3 గంటలకే అయిపోయేది. పెద్ద హోంవర్క్ కూడా ఉండేది కాదు.ఎయిత్ క్లాస్ వరకు బాల్యాన్ని చాలా హ్యాపీగా ఎంజాయ్ చేసాడు. నేనెప్పుడూ ఒకటే చెప్పేదాన్ని.నీకు తెలిసినవి తప్పు చెయ్యకు అదొక్కటి చాలు.అలాగే ఫస్ట్ టెన్ లో ఉంటే చాలు అని. అదీ తను బాగా చదువుతాడు కాబట్టి.

                          ఐ.ఐ.టి. లో సీట్ రాలేదని,ఎవరు ఫోన్  చేసినా ఏడ్చేసిన 

ఓ తల్లి నాకు తెలుసు.దాంతో వాడు ఎంత ఫీల్ అయిపోయాడంటే తండ్రి నచ్చచెప్పి రిపీట్ చెయ్యమన్నా వద్దని నార్మల్ ఇంజినీరింగ్ కాలేజ్ లో చేరి పోయాడు.అప్పుడు జరిగిన డిస్కషన్స్ లో మా అబ్బాయి ఒక మాట అన్నాడు.ఐ.ఐ.టి. నే జీవితమా అందులో సీట్ రాకపోతే మాకు అన్నం పెట్టరా ఇంట్లో ఉండనివ్వరా ఇదేం పిచ్చి మమ్మీ జనాలకి అని. ఆ ఒక్క ప్రశ్న చాలు తల్లిదండ్రులు ఆత్మ పరిశీలన చేసుకోడానికి .

                పిల్లలు కూడా తొందరపడి ప్రాణం తీసుకునే ముందు ఒక్క క్షణం   తల్లిదండ్రుల గురించి ఆలోచిస్తే, జీవితం విలువ తెలుసుకోగలిగితే,అప్పుడైనా ఈ బలవంతపు చావులు తగ్గుతాయేమో.

                 ఏ దిగంతాలకో తరలిపోయిన ఆ బంగారు తల్లి ఆత్మ అక్కడైనా ప్రశాంతంగా ఉండాలని కోరుకుంటూ