జీవితం నేర్పిన పాఠం

జీవితంలో మార్పు సహజమే.కాలం గడిచేకొద్దీ ఎదురయ్యే అనుభవాలు 

ఎంతో కొంత  తమ ప్రభావాన్ని చూపుతాయి.మనుషులు అందరూ ఒకలా 

ఉండరు నిజమే కానీ ఒక్కొక్కరి మనస్తత్వాలు,స్వార్ధాలు చూస్తే ఆశ్చర్యం 

వేస్తుంది.

అందరినీ కావాలనుకోవడం,చేతనైన  సాయం చెయ్యడం,అతి మంచితనం 

కూడా పనికిరావేమో.ఒకరికి సహాయం చెయ్యడం తప్పని అనను కానీ 

దానికి ఒక లిమిట్ ఉండాలని మాత్రం బాగా అర్ధం అయ్యింది.ఎంత  చేసినా

విలువ ఉండదని,అదేదో తమ హక్కు అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తారని చాలా

ఆలస్యంగా తెలిసొచ్చింది.

ఎవరి పనులు వాళ్లకి అయిపోవాలి ఎదుటివాళ్ళు ఎంత ఇబ్బంది పడినా

సరే. ఇదేమి స్వార్ధమో నాకు అర్ధం కాదు.వాళ్ళదే రూపాయి,మనది

కాదు.వాళ్ళు చేస్తే ఎంతో కష్టపడినట్టు,అదే మనం చేస్తే ఏముంది ఎంతసేపు

అంటారు.వాళ్ళ అవసరాలకీ మనమే తిరగాలి,మన అవసరాలకీ మనమే

తిరగాలి. ఇవన్నీ చూశాక ,అనుభవించాక విరక్తి వచ్చేసింది.అందుకే నేను 

మారుతున్నాను.మారక తప్పడంలేదు.

ఎవరైనా సరే ఒకరిని ఇబ్బంది పెట్టకూడదు  అప్పుడే ప్రేమలూ,అభిమానాలు 

నిలుస్తాయి.ఒక్కసారి మనసు విరిగితే, తిరిగి ఆ ఆప్యాయత ఎప్పటికీ 

దొరకదు.