కాలమా

ఎంతకని ఓర్చుకోను,ఎన్నాళ్లని పోరాడను
ఎడారిదారిలో గమ్యం తెలియని బాటసారిలా
ఎండమావిలా అందని మధురస్వప్నాల వెంట
ఆగని జీవనపయనం

జాలిలేని కాలం వడివడిగా పరిగెడుతూనే ఉంది.
ఇన్నాళ్ళూ,ఇన్నేళ్ళూ ఓపికతో పరుగులు పెడుతున్నా
అలసిపోయిన మనసు ఇక నావల్ల కాదంటోంది
నిన్నందుకోలేని నిస్సహాయతతో నామీద నాకే జాలేస్తోంది
కరిగేకాలం నన్ను చూసి నవ్వుతుంటే కనురెప్పల నీడల్లో
జాలువారే కన్నీరు నిశ్శబ్దపురాత్రిలో నాకు తోడౌతోంది

అయినా ఈ పయనం ఆగదు,అలసినా తప్పదు
సహనాన్ని కూడదీసుకుని,ఆశలపందిళ్ళు వేసుకుని
మళ్ళీ నీతో ప్రయాణం మొదలుపెడతాను
కాలమా, నాకోసం ఓనిమిషం ఆగవూ